دو گروه انسانها

دو گروه انسانها

لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِیَادَةٌ ۖ وَلَا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٦﴾ وَالَّذِینَ کَسَبُوا السَّیِّئَاتِ جَزَاءُ سَیِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ کَأَنَّمَا أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِنَ اللَّیْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٧﴾

براى کسانى که نیکى کردند ، [بهترین] پاداش و افزون [بر آن] است ؛ و چهره آنان را سیاهى و خوارى نمى‏پوشاند ؛ آنان اهل بهشت‏اند [و] در آن جاودانه‏اند . «26» و کسانى که مرتکب بدى‏ها شدند ، کیفر هر بدى مانند همان بدى است و خوارى آنان را فرامى‏گیرد ، براى آنان از [عذاب] خدا هیچ حافظ و نگه دارنده‏اى نخواهد بود ؛ گویى چهره‏هایشان با پاره‏هایى از شب تاریک پوشیده شده ؛ آنان اهل آتش‏اند و در آن جاودانه‏اند .«27»

سوره یونس - آیه ۲۶ و ۲۷