ماه خدا ایام وصال

ماه مبارک رمضان ماه با عظمتی است . فضیلت های این ماه را دربرخی سخنان و دعاهای معصومین ( علیهم السلام) مطالعه می کنیم :

 

 اول - پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله)
ایشان در آخرین جمعه ماه شعبان خطبه ای درفضیلت ماه مبارک رمضان ایراد و به خصوصیات این ماه اشاره کردند. اوصافی که برای ماه رمضان بیان کردند چنین است:

1- ماه خدا 2- ماه برکت و رحمت و آمرزش 3- نزد خدا، بهترین ماههاست 4- روزهایش بهترین روزها 5- شبهایش بهترین شبها 6- ساعتهایش بهترین ساعتها 7- شما را به مهمانی خدا دعوت کرده اند 8- شما از اهل کرامت خدا شده اید 9- نفسهای شما ثواب تسبیح دارد 10- خواب شما ثواب عبادت دارد 11-اعمال شما در آن پذیرفته است 12- دعاهای شما مستجاب است 13- ماه  روزه 14- ماه تلاوت قرآن 15- ماه بزرگ 16- درهای بهشت در این ماه گشوده است 17- درهای جهنم در این ماه بسته است 18- شیاطین در این ماه در غل و زنجیرند

متن کامل خطبه شعبانیه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را را از اینجا مطالعه فرمایید

 

دوم – حضرت سجاد علیه السلام

آن بزرگوار در دعای 44 صحیفه سجادیه در هنگام فرا رسیدن ماه رمضان و نیز در دعای 45

لطفا بقیه را در ادامه مطلب بخوانید

میلاد خورشید هدایت

عید تولد حضزت امام زمان - مهدی موعود- عجل الله تعالی فرجه را به همه شیعیان و حق طلبان و منتظران وجود مقدسش تبیک می گویم

امشب خبر ز عالم بالا رسیده است

 

 

زیباترین ستاره ی دنیا رسیده است

 

 

 

 

 

امشب حکیمه باش و ببین پور عسکری

 

 

با هیبت و شمایل طاها رسیده است

 

 

 

 

 

در او خلاصه گشته خِصال پیمبران

 

 

موسی رسیده است،مسیحا رسیده است

 

 

 

 

 

جبریل با هزار فرشته از آسمان

 

 

کرده نزول،بهر تماشا رسیده است

 

 

 

 

 

سر را بُرید یوسف کنعان به جای دست

 

 

وقتی شنید یوسف زهرا رسیده است

 

 

 

 

 

امشب دلم به مأذنه اینگونه داد اَذان

 

 

عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان

 

 

 

 

 

در پیش سَرو قامت تو،تا شدن خوش است

 

 

در فصل غیبت تو شکیبا شدن خوش است

 

 

 

 

 

دست کسی به دامن نرجس نمی رسد

 

 

وقتی صدف به گوهر یکتا شدن خوش است

 

 

 

 

 

روزی امیرزاده و روزی کنیز شد

 

 

حالا عروس حضرت زهرا شدن خوش است

 

 

 

 

 

ما ذرّه ایم و کار شما ذرّه پروری است

 

 

در زیر آفتاب تو پیدا شدن خوش است

 

 

 

 

 

وقتی شناسنامه ی ما مُنتسَب به توست

 

 

در سایه سار مهر تو معنا شدن خوش است

 

 

 

 

 

هرکس شنید نام شما را قیام کرد

 

 

در راه بندگیّ تو آقا شدن خوش است

 

 

 

 

 

در شرح وصف تو چه برآید از این زبان؟!

 

 

عَجِّل عَلی ظُهُورکَ یا صاحبَ الزّمان

شعرکامل در ادامه مطلب

حضرت علی اکبر علیه السلام

حضرت علی اکبر

الگوی ایمان و ادب و شجاعت

یکی از بارزترین نمونه های کمال و اسوه های پاکی و مردانگی، «علی اکبر»، شهید بزرگ حماسه ی عاشورا و فرزند با فضیلت سیدالشهدا(ع) است. سزاوار است که از رهگذر آشنایی با شخصیت و ویژگی های این جوان برومند و رشید و باصلابت، از او درس جوان مردی و مقاومت و ایمان و ادب بیاموزیم و نسلی را تربیت کنیم که پویای راه نورانی آن شهید باشد.

 

دودمان پاک

حضرت علی اکبر (ع) مولود خانه ی امامت و پرورده ی دامان ولایت و نجابت است. تولد او در روز یازدهم شعبان سال 33 هجری در مدینه بوده است. پدرش حسین بن علی (ع) و مادرش لیلی دختر «ابی مره» بود که از خاندانی جلیل و با شرافت بود. به دلیل این که او بزرگ ترین پسر سیدالشهدا بود، به علی اکبر مشهور شد. البته بعضی هم امام سجاد(ع) را پسر بزرگ امام حسین (ع) می دانند.
تربیت شایسته ی امام حسین(ع) سبب شد که علی اکبر به بهترین صفات کمال آراسته شود. عواملی همچون: اصالت خانوادگی، تربیت و وراثت، کسب علم و فضایل از عناصر تشکیل دهنده ی شخصیت هر کس است، در وجود و زندگی او فراهم بود. خلق و خوی او و رفتار و حرکات و ادب و متانتش در حد اعلای برجستگی و درخشندگی بود. آن گونه که گفته و نوشته اند، رفتارش یادآور حرکات و رفتار پیامبر خدا(ص) بود و همین سبب می گشت تا در چهره ی او شخصیت پیامبر را مشاهده نمایند و با دیدن او یاد حضرت رسول (ص) را در ذهن ها زنده کنند. علی اکبر، نسخه ای برابر با اصل نسبت به رسول خدا و شاخه ای از آن شجره ی طیبه و ریشه ی پاک بود و وارث همه ی خوبی های خاندان عصمت و طهارت به شمار می رفت.

 

فضایل

علی اکبر (ع)، از جوانی مجموعه ای از خوبی ها و فضیلت ها و نمونه ای روشن از فضایل عترت پاک پیامبر بود. حتی کسی چون معاویه هم که دشمن خاندان عصمت بود، به فضایل او اقرار داشت. روزی در حضور معاویه سخن از این بود که «رهبری دینی» شایسته ی کیست؟ حاضران گفتند: تو شایسته ترینی. ولی خود معاویه گفت: نه، چنین نیست. علی فرزند حسین بن علی(ع) شایسته ترین است، چرا که هم از نسل پیامبر است، هم شجاعت بنی هاشم در او جلوه گر است، هم سخاوت بنی امیه!...

 البته سخاوت بنی امیه ادعای بی اساس است. وقتی از زبان دشمن چنین اعترافی شنیده شود، دوستان چه خواهند گفت؟ این که معاویه در شام، درباره ی او چنین تعبیراتی را بر زبان جاری می کند، نشانه ی آن است که آوازه ی کمالات او فراتر از حجاز رفته بود.

متن کامل را در ادامه مطلب بخوانید