زیارت حضرت امیر (ع)

فضیلت زیارت حضرت امیرالمومنین(علیه السلام)

شیخ طوسى به سند صحیح،از محمّد بن مسلم،از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:خدا مخلوقى بیشتر از ملائکه خلق نفرموده،به درستى‏ که هر روز هفتاد هزار ملک نازل مى‏شوند،و به بیت المعمور مى‏آیند و دور آن طواف مى‏کنند،چون از طواف آنجا فارغ مى‏شوند،به طواف کعبه مى‏روند،و چون از طواف کعبه فارغ شدند،به سوى قبر پیامبر صلى اللّه علیه و آله مى‏آیند،و بر آن حضرت‏ سلام مى‏کنند پس از آن سوى قبر امیر المؤمنین علیه السّلام مى‏آیند،بر آن حضرت سلام مى‏کنند،و بعد از آن نزد قبر حسین علیه السّلام‏ مى‏آیند و بر آن جناب سلام مى‏کنند،پس از آن به آسمان بالا مى‏روند،و مانند ایشان هر روز نازل مى‏شوند،تا روز قیامت.

سپس فرمود:هرکه امیر مؤمنان علیه السّلام را زیارت کند و عارف به حق آن حضرت باشد،یعنى آن جناب را امام واجب الاطاعة،و خلیفه بلا فصل بداند،و از روى جبّاریت و تکبر نیامده باشد،حق تعالى اجر صد هزار شهید براى او بنویسد و گناهان گذشته و آینده او را بیامرزد،و روز قیامت از جمله ایمنان از هولهاى آن روز برانگیخته شود.و خدا حساب‏ را بر او آسان نماید،و هنگام حرکت به سوى زیارت،ملائکه از او استبقبال کنند،و چون از زیارت برگردد او را مشایعت نمایند تا به خانه خود برگردد،و اگر بیمار شود به عیادت او بیایند،و اگر بمیرد جنازه او را مشایعت کنند،و براى او تا کنار قبرش طلب آمرزش نمایند.

لطفا ادامه مطلب را بخوانید

میلاد ابن الرضا(ع)

السلام علیک یا جوادالائمه

میلاد حضرت امام محمد تقی علیه السلام برهمه دوستداران

و پیروان اهل بیت علیهم السلام مبارک باد

جهت مشاهده اشعار ولادت امام جواد (علیه السلام) از اینجا وارد شوید

میزان نیاز ما به معصوم

ولادت حضرت امام باقر(علیه السلام ) و حلول ماه با عظمت رجب را به همه دوستان تبریک می گویم

****************

جابر ابن عبدالله انصاری یکی از سابقین در اسلام است که از روزهای نخست با پیامبر(صلی الله علیه و آله) بیعت نمود و در اغلب جنگها در رکاب آن حضرت بود .او علاوه بر میدان جنگ و جهاد در میدان علم و معارف الهی نیز چهره ممتازی به شمار می رود، وازعلوم ومعارف خاندان رسالت بهره های زیادی اندوخته ، و در نقل آثار و احادیث پیامبر ( صلی الله علیه و آله ) و امامان شیعه شهرت فراوانی دارد.
افتخار و سعادت دیگر جابر این است که به سبب عمر طولانی توفیق معاشرت و استفاده از محضر هفت تن از چهارده معصوم (علیهم السلام) را داشته است .

 

 

با این مقدمه توجه شما دوستان عزیز را به جریان ملاقات او با حضرت امام باقر (علیه السلام(  جلب می کنم :
روی أن جابر بن عبد الله الأنصاری رضی الله عنه ابتلی فی آخره بضعف الهرم و العجز فزاره محمد بن علی الباقر (علیه السلام) فسأله عن حاله
فقال أنا فی حالة أحب فیها الشیخوخة على الشباب و المرض على الصحة و الموت على الحیاة
فقال (ع) أما أنا یا جابر فإن جعلنی الله شیخا أحب الشیخوخة و إن جعلنی شابا أحب الشیبوبة و إن أمرضنی أحب المرض و إن شفانی أحب الشفاء و الصحة و إن أماتنی أحب الموت و إن أبقانی أحب البقاء
فلما سمع جابر هذا الکلام منه قبل وجهه و قال صدق رسول الله ( صلی الله علیه و آله ) فإنه قال ستدرک لی ولدا اسمه اسمی یبقر العلم بقرا کما یبقر الثور الأرض فلذلک سمی باقر علم الأولین و الآخرین أی شاقه

 

 

(از کتاب مسکن الفئواد – نوشته شهید ثانی - ص87 )

 

 

***************************

 

 

ترجمه: جابر در آخر عمر به ضعف و پیری مبتلا شد ، امام باقر (علیه السلام ) به دیدار او رفت و از حال او پرسید. جابر گفت حالی دارم که در این حال پیری را بر جوانی ، و بیماری را بر تندرستی ،ومردن را به زیستن ترجیح می دهم.
امام باقر (علیه السلام ) فرمود : اما من اگر خدا مرا پیر گرداند ، حال پیری را دوست میدارم ،واگر جوان سازد جوانی را. اگر بیمار سازد بیماری را و اگرشفا دهد شفا و سلامتی را دوست دارم ، اگر بمیراند مردن را دوست میدارم و اگر زنده بدارد زندگی را.

 

 

جابر چون این سخنان را شنید صورت آن حضرت را بوسید و عرض کرد رسول خدا(صلی الله علیه و آله) راست فرمود . او به من فرمود : یکی از فرزندان مرا خواهی دید که نام او نام من است ، و مشکلات علم را خواهد شکافت چنان شکافتنی که زمین را شخم می زنند . واز این جهت به او لقب باقر علم اولین و آخرین خواهند داد

 

 

*************************

 

 

 

 

 

بعضی بزرگان فرموده اند از این گفتار امام برمی آید که جابر در مقام صبر بوده ولی سخن امام باقر (علیه السلام) مربوط به مقام رضاست.

 

 

 

 

یکی درد و یکی درمان پسندد                        یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و دردو وصل و هجران                 پسندم آنچه را جانان پسندد

 

 

 

 

آری دوستان عزیز می بینیم که حتی جابر ابن عبدالله نیز پس از یک عمر استفاده از آموزش ها و راهنمایی معصومین به قله نهایی تکامل نمی رسد و از «استاد خاص» که خدای متعال برای انسانها تعیین فرموده بی نیاز نمی شود . پس وضع ما چگونه خواهد بود ؟ !!