الی احسن الحال
یا مقلب القلوب و الأبصار
ای خدایی که قلب های بندگانت را در اراده و اختیار خود داری، ای که دل ها به کف با کفایت توست، و بر تحول و جهت دادن همه آنها توانا هستی!
ای حکیم مهربان که خیر و صلاح ما را هزار بار بهتر خودما می دانی، و اقبال و ادبار دل ها با توست!
ای که از زنگارها و کدورت های نشسته بر دلها باخبری! قلب های ما را از غبارهای غفلت و گناه پاک گردان، و بر دین حنیف خود ثابت و استوار نگهدار. « ثبت قلوبنا علی دینک»
ای خبیر پرده پوش! می دانی که این دل را همانطور که در ابتدای راه، پاک و صاف و بی کدورت به ما عطا کردی مراقبت و نگهداری نکرده ایم، نیت های نادرست، خواسته های ناصحیح، اعمال و اقوال ناپسند، اندیشه ها و قضاوت های ناروا، غبار هایی برآن نشانده که دیگر مورد پسند تو نیست. «وأمات قلبی عظیم جنایتی»
تو نمی خواستی و راضی نبودی که براین دل، تباه کردن زیبایی ها و حلاوت ها، و روی آوردن به زشتی ها و تلخی ها غالب شود. نمی خواستی که این دل بر تعظیم شعائر تو و انجام اوامرت غفلت ورزد، و انچه را برایت عزیز و ارزشمند است حقیر و کوچک شمارد.
آنچه تو می پسندی این است که دل جایگاه تو باشد و در آن غیر خودت را جای ندهیم. « القلب حرم الله فلا تسکن حرم الله غیرالله »
تو رو گردانی و پرپر کردن گلها و لاله ها، و شکستن شاخه ها، و بریدن پیوندها، و کفران نعمت ها و مهم تر ازهمه آزار بندگانت را دوست نمی داری. تا آنجا که اولیاء تو فرمودند:
« حرمت مومن نزد خداوند از حرمت خانه کعبه بیشتر است. » و نیز چنانکه فرموده اند، تواز ما خواستی که یکدیگر را دوست بداریم، به هم نیکی و محبت کنیم، و در شدائد و سختی ها دست یکدیگر را بگیریم و در حضور و غیبت از هم دغاع کنیم، آنچه بر خود نمی پسندیم بر دیگران نپسندیم، و از چیزهایی که دل های ما را ازهم دور می کند بپرهیزیم، غیبت، تهمت، بدگویی، توهین، تحقیر، تمسخر، قضاوت بد، سوء ظن، و . . . .
و این همه برای آن بود که ما را دوست می داری و خیر و سعادت ما را می خواهی .
ای رحیم مهربان! و ای کریم بنده نواز!
اکنون نمی دانیم از آنچه تو می خواهی و می پسندی چقدر دوریم؟ اما می دانیم که بر رضایت تو نبوده ایم. افسوس !! . . . .
یا مقلب القلوب والأبصار!
ای خداوندی که دلها و دیدگان را تو میگردانی و هدایت می کنی، دیده های ظاهر و چشمان باطن را در قبضه تدبیر خود داری، تحول می بخشی و هدایت میکنی، وهر لحظه از حال پیدا و پنهان آنها باخبری، « تعلم خائنه الأعین و ما تخفی الصدور».
ای پروردگار مهربان! در عمری که برما دادی، بر این دل و دیده چه گذشته است؟! تو خود نیک میدانی، و بر صحیفه ای صادق همه جزئیات را ثبت فرموده ای. « لایغادر صغیرة ولا کبیرة الا أحصیها »
الهی! یا محول الحول والأحوال! در این آغاز سال نو و هنگام نو شدن همه اجزاء و احوال طبیعت، بر ما منت گذار، ودل و دیده مارا بر سبیل رضایت و پسند خودت اصلاح فرما، و از آنچه موجب سخط توست دورمان گردان!
ما را یاری کن تا دل و دیده، قدم وقلم، گمان و گفتار، و علم و عمل خود را رنگ و جهت خدایی بدهیم «صبغة الله و من أحسن من الله صبغة » آمین یارب العالمین.