رفتارشایسته روزه داری

رفتارشایسته روزه داری

مولاى ما حضرت صادق علیه السّلام وصیت فرموده که: هرگاه روزه هستى باید گوش و چشم و پوست و همه اعضاى تو روزه باشند، یعنى از انجام محرّمات بلکه مکروهات دورى کنند.

و نیر فرمود: گاه روزه تو نباید همانند روز افطار تو باشد.
و همچنین فرمود: روزه به همین خوددارى از خوردن و آشامیدن تنها نیست، بلکه باید در هنگام روزه، زبان خود را از دروغ نگاه دارید، و دیده‏ هاى خود را از حرام بپوشانید و با یکدیگر نزاع نکنید، و بر هم حسد نورزید، و غیبت و گفتگوى بى ‏منطق ننمایید، و سوگند دروغ بلکه حتى سوگند راست به زبان نیاورید، و دشنام و ناسزا ندهید، و بى‏ خردى نورزید، و دلتنگ نشوید، و از یاد خدا و نماز غفلت نکنید، و از آنچه نباید گفت خاموش باشید، شکیبا باشید، و سخن به راستى گویید، از اهل شرّ دورى کنید، و از گفتار بد و دروغ و افترا و خصومت با مردم و گمان بد بردن و غیبت و سخن‏ چینى اجتناب کنید و خود را در آستانه آخرت بدانید، و در انتظار فرج و ظهور قائم آل محمّد علیهم السّلام باشید و ثواب هاى آخرت را آرزو نمایید، و براى سفر آخرت، اعمال شایسته را توشه برگیرید و بر شما باد به آرامش دل و آرامى تن و خضوع و خشوع و شکستگى و فروتنى، مانند برده‏اى که از مولاى خویش بترسد، و از عذاب خدا هراسان باشید، و به رحمتش امیدوار.

 

و اى روزه ‏دار باید که دلت از عیبها و باطنت از حیله‏ ها و مکرها پاک باشد، و تنت پاکیزه از آلودگیها و از آنچه غیر خداست به سوى خدا بیزارى جو، و ولایت و دوستى خویش را به گاه روزه براى خدا خالص گردان، و از بیان آنچه حق تعالى تو را از آن در آشکار و نهان نهى کرده خاموش باش.

و در ایام روزه روح و بدن خویش را به خداى (عزّ و جلّ) ببخش، و دل خویش را براى محبت و یاد او فارغ گردان، و بدن خود را در آنچه خدا تو را به آن امر کرده و فرا خوانده بکارگیر، اگر چنین کنى، آنچه شایسته روزه است انجام داده‏ اى، و فرمان خدا را اطاعت‏ کرده ‏اى، و از آنچه بیان شد آنچه را کم بگذارى، به اندازه آن از فضل و ثواب روزه تو کم مى ‏شود.

به درستى که پدرم گفت: رسول خدا صلّى اللّه و علیه و آله شنید زنى هنگام روزه، کنیز خویش را دشنام داد، حضرت طعامى خواست و به آن زن گفت: میل کن، عرضه داشت: روزه هستم، فرمود: چگونه روزه‏ اى که کنیز خود را دشنام دادى؟ روزه تنها ترک خوردن و آشامیدن نیست، همانا حق تعالى روزه را حجابى از انجام کارهاى ناشایست، و کردارهاى بد، و گفتارهاى ناپسند قرار داده، چه بسیارکمند روزه‏ داران، و چه بسیارند آنان‏ که تحمّل گرسنگى مى ‏کنند.
حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: چه بسیار روزه ‏دارى که او را از روزه جز تشنگى و گرسنگى بهره ‏اى نیست، و چه بسیار عبادت کننده‏اى که او را از عبادت سودى جز رنج و زحمت نیست!! اى خوشا خواب زیرکان که بهتر از بیدارى و عبادت احمقان مى‏ باشد، و خوشا افطار زیرکان که بهتر از روزه ‏داشتن بى‏ خردان است!!

روایت شده ازجابر بن یزید از امام باقر علیه السّلام که حضرت رسول صلّى اللّه و علیه و آله به جابر بن عبد اللّه فرمود: اى جابر این ماه ماه رمضان است، هرکه روزه بدارد روزش را، و به عبادت بایستد بخشى از شبش را، و شکم و شهوت خویش را از حرام باز دارد، و زبانش را حفظ کند، از گناهانش بیرون رود همچون بیرون رفتن از ماه رمضان ... جابر گوید: گفتم: یا رسول اللّه چه نیکوست این حدیثى که فرمودى؟ حضرت فرمود: اى جابر چه دشوار است این شرطهایى که گفتم؟!!
منبع - مفاتیح الجنان ترجمه استاد انصاریان ص 286