مهرخوبان

یادداشت های فتحی

مهرخوبان

یادداشت های فتحی

مهرخوبان
پنجشنبه, ۸ ارديبهشت ۱۳۹۰

مناظره مذاهب -1

درب خانه ی زهرا (سلام الله علیها)


سلف (وهابی): من از این رافضی دروغگو سوالی دارم که حق ندارد در پاسخ به آن طفره برود. او نسبت هایی به بزرگان ما از جمله حضرت عمر بن خطاب می دهد که اصلا واقعیتی ندارد و در شان آن بزرگوار نیست. و بعد پیروان عوام و نا آگاه خود را بر ضد ما تحریک می کند. شما به دروغ می گویید او درب خانه زهرا رضی الله عنها را آتش زده است.


سالم (حنبلی):پناه بر خدا از این تهمت ها، شما ها دنبال جو سازی بر ضد ما هستید بدون اینکه حتی یک حدیث ضعیفی ارائه دهید.


عبدالله ( شیعه ): بنا براین شما اقرار می کنید که اگر چنین حادثه ای حقیقت داشته باشد، گناه بزرگی است و مرتکب آن مورد خشم خدا و رسول است، من می خواهم از این مساله صرفنظر کنیم و سخنی دیگر در میان بیاوریم.


عمر (وهابی ): معلوم می شود که ایراد سلف مورد قبول عبد الله است که اثنی عشری ها بر این تهمت ها هیچ گونه دلیل تاریخی یا حدیث ندارند. من اصراربر این دارم که عبدالله یا سند بیاورد، ولو سند ضعیف باشد و یا توبه کند.


عبد الله (شیعه ): حالا که اصرار می فرمایید برخلاف میلم وارد حریم حضرات خلفا می شوم. معجم طبرانی در احوالات جناب ابوبکر خلیفه اول نقل می کند که دیدند او در بستر افتاده می گوید بار الها! من چند کار انجام داده ام که کاش نمی کردم ، کاش به خانه فاطمه جسارت نمی کردم.


و جسارت در صورتی تحقق دارد که بدون اجازه در خانه کسی را با قهر بگشایند واگر در زده باشند و فاطمه (سلام الله علیها) خود در را گشوده باشدکه پشیمانی ندارد.
در انساب الاشراف، در روایت بلاذری آورده است که خلیغه دوم برای بار دوم وسوم آمد، با او فتیله ای بود وفاطمه گفت ای پسر خطاب آیا آمده ای خانه ما را آتش بزنی؟ گفت آری، این برای حفظ سنت پدرت لازم تر می باشد. خانه ات را آتش می زنیم تا به سنت حضور در بیعت و نماز جماعت عمل کنید، زیرا شما از بیعت ابوبکر تخلف کرده اید.
البته بعضی ها برای توجیه حادثه می گویند: عمربن خطاب تهدید کرد ولی تهدید خود را عملی نکرد. یعنی کار با تهدید تمام شدو بیعت صورت گرفت.
اما این سخن با پشیمانی ابوبکر به هنگام مرگ آن طوری که توضیح دادیم، سازگار نیست. این واقعه اتفاق افتاده که خلیفه اول هنگام مرگ به سختی نگران آن است.
در صحیح بخاری آمده است که « ما بایع علی حتی توفیت فاطمه » یعنی علی بیعت نکرد تا اینکه فاطمه وفات نمود. و این بعداز ششماه بود. و اودر حال غضب بر جناب ابوبکر وفات یافت.در اینجا جالب خواهد بودکه حدیث معروف رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را به یاد آوریم که فرمود: رضا و غضب فاطمه (سلام الله علیها)، رضا و غضب خدا و رسول است

 
۹۰/۰۲/۰۸

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی