زندگی حضرت امام کاظم علیه السلام

نگاهی به تاریخ زندگی حضرت امام کاظم علیه السلام

در بیان امام خامنه ای

زندگی موسی بن جعفر یک زندگی شگفت‌آور و عجیبی است. اولاً در زندگی خصوصی موسی بن جعفر مطلب برای نزدیکان آن حضرت روشن بود. هیچ کس از نزدیکان آن حضرت و خواص اصحاب آن حضرت نبود که نداند موسی بن جعفر برای چی دارد تلاش میکند و خود موسی بن جعفر در اظهارات و اشارات خود و کارهای رمزیای که انجام میداد، این را به دیگران نشان میداد؛ حتی در محل سکونت، آن اتاق مخصوصی که موسی بن جعفر در آن اتاق مینشستند اینجوری بود که راوی که از نزدیکان امام هست، میگوید من وارد شدم، دیدم در اتاق موسی بن جعفر سه چیز است: یکی یک لباس خشن، یک لباسی که از وضع معمولی مرفه عادی دور هست، یعنی به تعبیر امروز ما میشود فهمید و میشود گفت لباس جنگ، این لباس را موسی بن جعفر را آنجا گذاشتند، نپوشیدند، به صورت یک چیز سمبولیک، بعد «و سیف معلق» ؛ (۴) شمشیری را آویختند، معلق کرده‌اند، یا از سقف یا از دیوار. «و مصحف»؛ و یک قرآن. ببینید چه چیز سمبلیک و چه نشانه‌ی زیبائی است، در اتاق خصوصی حضرت که جز اصحاب خاص آن حضرت کسی به آن اتاق دسترسی ندارد، نشانه‌های یک آدم جنگی مکتبی مشاهده میشود. شمشیری هست که . . . لطفا ادامه مطلب را بخوانید

فرزندان امام کاظم علیه السلام در ایران

آثار و برکات حضور اهلبیت علیهم السلام در ایران

 

 

پس از هجرت حضرت امام رضا علیه السلام، تعداد زیادی از امام زادگان و دیگر سادات علوی برای زیارت و یاری ایشان، به ایران عزیمت کردند. به همین دلیل در جای جای سرزمین عزیز ایران به خصوص مناطقی که مسیر حجاز به طوس محسوب می شود، قبور شریف این امام زادگان به زیارت گاه و ملجاء عاشقان و پیروان اهلبیت رسول لله صلی الله علیه و آله تبدیل شد. برکات حضور این سلاله های نور در زمان حیات شریف آنها و همینطور آثار و برکات مرقد نورانی هریک از این بزرگان بسیار فراوان بوده و هست. دراین یادداشت، تاثیرات و نقش فرزندان حضرت امام کاظم علیه السلام در گسترش تشیع، ودر راس آنها وجود مقدس حضرت امام هشتم علیه السلام ، و حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها ، و نیز حضرت احمدبن موسی علیه السلام بررسی شده است.

 

 

 نقش فرزندان امام کاظم علیه السلام در گسترش تشیع در ایران

 

 

درباره فرزندان امام کاظم علیه السلام تحقیق چندانی انجام نگرفته و نقاط مبهم در زندگانی آنها فراوان است. 

 

  

 

برای نمونه، درباره شمار فرزندان آن امام همام، اختلاف فراوانی در منابع دیده می شود.

همچنین درباره مدفن آنها اختلاف بسیاری وجود دارد. 

سلام بر حضرت کاظم(ع)

سلام بر حضرت امام موسی بن جعفر (سلام الله علیه)

هارون الرّشید نامه ای به امام موسی کاظم علیه السلام نوشت و عرض کرد:

عِظنی وَ اَوجِز قالَ فَکَتَبَ اِلَیهِ ما مِن شَیئٍ تَراهُ عَینُک اِلاّ وَفیهِ مَوعِظَة (1)

مراپندی مختصر دهید. حضرت علیه السلام درجواب او نوشت هیچ چیزی نیست که چشم تو آن را ببیند، مگر این که در آن پند و موعظه باشد.

*****

سَمِعتُ موُسیَ بنَ جَعفرٍ عِندَ قَبرٍ وَ هُوَ یَقُولُ، اِنَّ شَیئاً هذا آخِرُهُ لِحَقیقٌ اَن یُزهَدَ فی اَوَّلِهِ وَ اِنَّ شَیئاً هذا اَوَّلُهُ لَحَقیقٌ اَن یُخافَ مِن آخِرِه (2)

درروایت دیگری است که حضرت امام موسی کاظم علیه السلام نزد قبری حاضرشدند و خطاب به قبر کردند و فرمودند: آن زندگی که آخرش این است، حق این است که از اوّل از آن دل کنده شود و به آن بی­رغبت باشد و آن نشئه ای که اولش این است، سزاوار این است که از آخرش ترسیده شود.

*****

رُوِیَ عَن عَلِیٍّ اَمیرِالمُومِنینَ علیه السلام: ما اَکثَرَ العِبَرَ وَ اَقَلَّ الاِعتِبار (3)

در روایت علی علیه السلام می فرمایند: عبرت ها و پندها چه بسیارند ولی پند و موعظه پذیران چه قدر کم و اندک هستند!

در روایتی یکی از اصحاب حضرت موسی بن جعفرعلیه السلام به نام یوسف بن عبدالرحمن می­گوید: من جمله ای از امام شنیدم که هرگاه یادم می­افتد، در هرجا و هرفضایی که باشم، آن جا و فضا برایم تنگ است، یعنی بر من فشار می­آورد و لذّت را از من می­گیرد. آن جمله این است که فرمودند: آن گاه که میّت را به سوی قبر می برید، یک مرتبه وارد قبرش نکنید. چرا ؟! بگذارید آن مرده آماده شود تا بتواند جواب نکیر و منکر را بدهد.

حضرت اوّل فرمودند که تمام عالم پند دهنده است: حیوانات، نباتات، جمادات و حوادث و... همه آنها پند می دهند، درصورتی که شخص، پند پذیر باشد. پس مهم، پندپذیری و پندگرفتن است. بعد حضرت روش پندگرفتن را می­فرماید: درخطاب به قبر به این معنا که زندگی پر ازحوادث مختلف خوشی، رنج، بیماری، سلامتی، داشتن، فقر و چه و چه و... است. اما دقّت کن که آخرش مردن است. سزاوار است که از اوّل به آن دل نبندی. از آن طرف. مرگ، عالم قبر و برزخ و سؤال نکیر و منکر و بعد هم قیامت هولناک و... ترس از این مسیر طولانی و سخت و... . چه شده است که با فراوانی پند و موعظه در عالم، انسان، هم کور است و هم کر؟ نه می بیند و نه می شنود! حبّ و دل بستگی به دنیا او را کور و کر می­کند و گرفتار می­شود، والا پند فراوان است. خداوند در سوره مبارکه بقره آیه 171 می­فرماید: «صُمٌّ بُکمٌ عُمیٌ فهُم لایَعقِلُون»               سایت آیت الله مجتبی تهرانی )

1-       بحارالانوار، جلد68 ، صفحه324

2-       وسائل الشیعة، جلد16، صفحه 15

3-       غرر و درر آمدی، صفحه 472، روایت 10780