مهرخوبان

ویژگی های شیعه در کلمات امام رضا (علیه السلام )

یابن ابی محمود اذا اخذ الناس یمینا و شمالا فالزم و طریقتنا فانه من لزمنا لزمناه و من فارقنا فارقناه)  عیون اخبار الرضا: 615:1) 

امام رضا علیه‏ السلام فرمود:   ای پسر ابی‏ محمود! وقتی دیدی مردم به چپ و راست می‏روند و تو ملازم طریقه و روش ما باش زیرا هر کس با ما ملازم و همراه باشد ما با او همراه خواهیم بود و هرکس از ما جدا شود ما نیز از او جدا خواهیم شد.

********************

حمیری از حضرت رضا علیه‏ السلام روایت می‏کند که آن حضرت فرمود، امام صادق علیه ‏السلام می‏فرماید:   و الله لا یکون الذی تمدون الیه اعینکم حتی تمیزون و تمحصون ثم یذهب و لا یبقی من کل عشرة منکم و الا الاندر ثم تلا: ام حسبتم ان تدخلوا الجنة و لما یعلم الله الذین جاهدوا منکم و یعلم الصابرین. (آل عمران: 142)

بخدا سوگند آنچه انتظارش را می‏کشید، و برای وقوع آن، چشم دوخته‏ اید (دولت حق) بوجود نخواهد آمد تا این که آزمایش و گرفتار شوید و از هر ده نفر شما اندکی باقی بماند. خداوند می‏فرماید: آیا چنین پنداشته ‏اید که (تنها با ادعای ایمان) وارد بهشت خواهید شد در حالی که خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران و را مشخص نساخته است؟ 

در نقل دیگر، این حدیث چنین آمده است: 

عن الرضا علیه‏ السلام قال: لا یکون ما تمدون اعینکم الیه حتی تمیزوا و تمحصوا فلا یبقی منکم الا القلیل ثم قرأ: الم - احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون (عنکبوت: 2)

ابن ابی‏نصر می‏گوید: امام رضا علیه ‏السلام می‏فرماید: آنچه چشمهایتان را برای وقوع آن کشیده ‏اید به وجود نخواهد آمد تا این که گرفتار و آزمایش شوید و عده کمی از شما باقی و پایدار بماند. سپس این آیه را قرائت فرمود: الم: آیا مردم گمان کردند همین که بگویند ایمان آوردیم و به حال خود رها شوند و آزمایش نخواهند شد؟ 

***********************

امام رضا علیه‏ السلام می‏فرماید: عباس بن عبدالمطلب پیش امیرالمؤمنین آمد و گفت: اجازه بده تا برایت از مردم بیعت بگیرم. امیرالمؤمنین فرمود: فکر می‏کنی این کار را بکنند؟ عباس گفت: آری، امیرالمؤمنین فرمود: پس سخن خدا چه می‏شود:  «الم - احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون - و و لقد فتنا الذین من قبلهم فلیعلمن الله الذین صدقوا و لیعلمن الکذبین - ام حسب الذین یعلمون السیئات ان یسبقونا ساء ما یحکمون - من کان یرجوا لقاء الله فان اجل الله لآت و هو السمیع العلیم.  (عنکبوت: 1 - 5)   

«الم - آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم». به  حال خود رها می‏شوند و آزمایش نخواهند شد - ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و این‏ها را نیز امتحان می‏کنیم) باید علم خدا درباره کسانی که راست می‏گویند و کسانی که دروغ می‏گویند تحقق یابد؟ آیا کسانی که اعمال بد انجام می‏دهند گمان کردند بر قدرت ما چیره خواهند شد؟ چه بد داوری می‏کنند! - کسی که امید به دیدار خدا و رستاخیز) دارد (باید در اطاعت فرمان او بکوشید) زیرا سرآمدی را که خدا تعیین کرده فرا می‏رسد و او شنوا و داناست.»   حضرت سپس فرمود: کسی که لقای خدا را دوست دارد، اجلش فرا می‏رسد و (و به آرزویش خواهد رسید.) و کسی که با نفس سرکش و شهوات و گناهان مبارزه کند، و توشه برای خودش اندوخته است و خداوند بی‏ نیاز از جهانیان است.

***********************

حسن بن شاذان می‏گوید: نامه ‏ای به امام رضا نوشتم و در آن از جفا و ستم مردم واسط نسبت به خودم و این که گروهی از عثمانیان مرا اذیت می کنند، شکایت کردم. 

امام رضا علیه‏ السلام در جواب نامه به خط خود نوشتند. بدرستی که خداوند بزرگ از دوستان و شیعیان ما در دولت باطل میثاق نامه صبر گرفته است، و پس بر حکم خداوند صابر باش. آن گاه که قائم قیام کند آنان خواهند گفت: وای بر ما چه کسی ما را از گورمان برانگیخت (یس: 52).

********************

حسن بن علی خزاز می‏گوید: از امام رضا علیه ‏السلام شنیدم که فرمود: کسی هست که دوستی ما خاندان پیامبر را دستاویز قرار داده و خرابکاری او بر پیروان ما، از زیان دجال بیشتر است. 

عرض کردم یابن رسول الله: چرا؟   فرمود: برای مهر ورزیدن او با دشمنان ما و ستیزه او با دوستان ما و چون چنین نماید حق با باطل آمیخته شود و امر مشتبه می‏گردد و مؤمن از منافق شناخت نشود.

*************************

امام حسن عسکری علیه ‏السلام می‏فرماید: هنگامی که مأمون حضرت رضا علیه‏ السلام را ولیعهد خود قرار داد روزی دربان خانه آن حضرت وارد شد و گفت: گروهی آمده ‏اند و اجازه ملاقات می‏خواهند و می‏گویند ما از شیعیان علی بن ابیطالب هستیم. امام رضا علیه ‏السلام فرمود: وقت ندارم، مشغول کارم. آنها را برگردان. دربان پیام امام رضا علیه‏ السلام را به آنها رساند و آنها را برگرداند. دو مرتبه آمدند و تقاضای ملاقات کردند این بار هم اجازه ملاقات به آنها داده نشد و این جریان و رفت و آمد آنها و عدم اجازه ملاقات تا دو ماه طول کشید. تا این که از ملاقات با امام مأیوس شدند و به دربان گفتند: به مولای ما امام رضا علیه‏ السلام بگو از شیعیان پدرت علی بن ابیطالب هستیم و از این که شما به ما اجازه ملاقات ندادید مورد شماتت دشمنان قرار گرفتیم، به خاطر همین برمی‏گردیم، در حالی که به خاطر این پیش آمد، از بازگشت به وطنمان خجالت می‏کشیم و از طرف دیگر از تحمل شماتت دشمنان ناتوان شده‏ ایم. 

دربان پیام آنان را به امام رضا علیه ‏السلام رساند و امام علیه‏ السلام فرمود: به آنها اجازه بده تا وارد شوند. کاروانیان وارد شده و سلام کردند و آداب احترام به جا   آوردند. ولی امام رضا علیه ‏السلام جواب سلام آنها را نداده و اعتنایی کرد و اجازه نداد که بنشینند و آنان همانطور سرپا ایستادند. به امام رضا گفتند یابن رسول الله! این چه جفایی بود که در حق ما روا داشتید و ما را سبک کردید. دیگر چه آبرویی بعد از این برای ما باقی می‏ماند؟! 

امام رضا علیه ‏السلام فرمود:این آیه را بخوانید:   ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم و یعفوا عن کثیر (شوری: 30)    هر مصیبتی به شما رسد به خاطر اعمالی است که انجام داده ‏اید و بسیاری را نیز عفو می‏کند. 

به خدا سوگند من کاری در حق شما انجام ندادم جز آنچه خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین و امامان پس‏از او در حق شما انجام داده‏ اند. آنان شما را مورد عتاب و بی ‏توجهی قرار دادند. من هم در این کار به آنها اقتدا کردم. 

گفتند یابن رسول الله! برای چه؟ فرمود: به خاطر ادعایتان که می‏گویید، شیعیان امیرالمؤمنینیم؟ وای بر شما! (این چه ادعای بزرگی است که می‏کنید) به درستی که شیعیان امیرالمؤمنین حسن علیه ‏السلام و حسین علیه ‏السلام و سلمان و ابوذر و مقداد و عمار و محمد ابن ابی‏ابکر بودند، همانها که تسلیم محض اوامرش بودند و ذره ای در عمل به دستوراتش مخالفت و سرپیچی نکردند، ولی شما در بیشتر کارهایتان با او مخالفید، و در بسیاری از واجبات کوتاهی می‏کنید و حقوق بزرگ برادران دینی خود را کوچک می‏شمارید.

در آنجا که تقیه و پرهیز واجب نیست، تقیه می‏کنید، و آنجا که تقیه حق و لازم است، ترک تقیه می‏کنید. اگر بگویید و از اولیاء و محبان او و دوستدار دوستان او و دشمن دشمنان امیرالمؤمنین هستید از شما قبول خواهم کرد و منکر حرفتان نخواهم شد لکن این ادعای شما که می‏گویید شیعه او هستید ادعای بزرگ و مرتبه والایی است که اگر عملتان، گفتار و ادعایتان را تصدیق و گواهی نکند هلاک و نابود خواهید، شد مگر آنکه رحمت پروردگار شامل حال شما گردد. 

گفتند: یابن رسول الله! بنابراین، از این ادعای بزرگ و گفتار، از خدا پوزش می‏طلبیم و استغفار می‏کنیم و توبه می‏نماییم و بدانچه مولایمان به ما تعلیم داد قائل می‏شویم و می‏گوییم: ما دوستان شما و دوستدار دوستان شما و دشمن دشمنان شما می‏باشیم. 

امام رضا علیه‏ السلام فرمود: مرحبا به شما برادران و دوستان من، نزدیک شوید. سپس آنان را دور خود گرد آورد و مورد محبت قرار داد و به دربان فرمود: چند بار اجازه ورود به آنها ندادی؟! دربان گفت: شصت بار.

امام رضا علیه ‏السلام فرمود: شصت مرتبه پی ‏درپی پیش آنها برو و بر آنها سلام کن و سلام مرا هم به آنها برسان چون به سبب توبه و استغفار، گناهانشان محو و نابود شد و به خاطر محبت و دوستی که با ما دارند، مستحق کرامت و بزرگداشت می‏باشند. از حال آنها و احوال خانواده‏ هایشان تفقد کن و به امور آنان برس و در حق آنان خوبی کن و مشکلاتشان را برطرف ساز .

******************

محمد همدانی می‏گوید: از حضرت رضا علیه‏ السلام شنیدم که می‏فرماید: هر کس شخص معصیت کاری را دوست بدارد، او خود معصیت کار است. و هر کس مطیعی را دوست بدارد او مطیع است، و هر کس ستمکاری را یاری نماید خود ظالم است، و هر کس عادلی را پشتیبانی نکند، خود ستمکار است، آری میان خدا و احدی خویشی نیست و هیچ کس به ولایت و دوستی خداوند نرسد مگر از راه طاعت. رسول خدا صلی الله علیه و آله به فرزندان عبدالمطلب فرمود: با اعمال نیک خود نزد من آیید نه با نسبهای خود، و خداوند متعال فرماید:   «فاذا نفخ فی الصور فلا انساب بینهم یومئذ و لا یتسائلون - فمن ثقلت موازینه فاولئک هم المفلحون - و من خفت موازینه فاولئک الذین خسروا انفسهم فی جهنم خالدون» (مؤمنون: 101 - 103)  چون در صور دمیده شود، نسبها در میان نباشد (خویشی به کار نیاید) و از آن نپرسند، پس آنان که میزان سنجش اعمالشان افزون باشد، آنان رستگارند، و آن کسانی که میزان اعمالشان سبک باشد، اینانند که زیان داده‏ اند خود را و در دوزخ جاودان ماندگار باشند.  عیون اخبار الرضا -ج2ص574

********************

محمد بن ابی‏ نصر بزنطی، یکی از اصحاب و یاران و حضرت رضا می‏باشد.وی فردی دانشمند، فقیه و محدث و مورد توجه و عنایت حضرت رضا علیه‏ السلام بود. او می‏گوید: 

امام رضا علیه ‏السلام در نامه‏ای به من چنین نوشت: به درستی که شیعه ما کسی است که از ما متابعت کند، و مخالفت ما را نکند و در هنگام ترس ما ترسناک در هنگام آرامی و امنیت ما آرام باشد. خدا می‏فرماید: اگر نمی‏دانید از دانایان و آگاهان بپرسید. (نحل: 43) چرا از هر گروهی از آنان طایفه ‏ای کوچ نمی‏کند، تا در دین آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند. (توبه: 122) بنابراین سؤال کردن و رجوع به ما بر شما واجب است . تفسیر عیاشی ج2ص117

************************

عن ابی‏الحسن الرضا علیه ‏السلام قال:   شیعتنا المسلمون لأمرنا الآخذون بقولنا المخالفون لاعدائنا و من لم یکن کذلک فلیس منا.

امام رضا علیه‏ السلام فرمود: شیعیان ما کسانی هستند که تسلیم امر ما و گفته ما، و مخالف دشمنان ما باشند و کسی که چنین نباشد شیعه ما نیست. 

**********************

عن الرضا علیه ‏السلام قال:   من واصل لنا قاطعا او قطع لنا واصلا او مدح لنا عائبا او اکرم لنا مخالفا فلیس منا و لسنا منه.  از امام رضا علیه ‏السلام روایت شده که فرمود: کسی که ارتباط برقرار کند با کسی که با ما قطع رابطه کرده و یا قطع رابطه کند با کسی که با ما رابطه برقرار نموده، یا مداح کسی باشد که از ما عیبجویی می‏کند، یا مخالف ما را اکرام نماید، از ما نیست، و ما از او نیستیم. 

*********************

عن الرضا علیه ‏السلام قال:  من والی اعداء الله فقد عادی اولیاء الله و من عادی اولیاء الله فقد عادی الله تبارک و تعالی و حق علی الله عزوجل ان یدخله نار جهنم .

از امام رضا علیه ‏السلام روایت شده است که فرمود: کسی که دشمنان خدا را دوست بدارد، در حقیقت دشمن دوستان خداست و کسی که با دوستان خدا دشمنی کند، حتما دشمن خدای بزرگ است، و بر خدا حق و واجب است که او را در آتش جهنم وارد کند. مسند ج1 ص235.

************************

احمد بن عمر و حسین بن یزید می‏گویند: خدمت حضرت رضا علیه ‏السلام رسیده عرض کردیم: ما از گشایش روزی و طراوت زندگی برخوردار بودیم اینک و ضعمان اندکی فرق کرده است، دعا کنید. خداوند نعمت سابقمان را بازگرداند، امام رضا علیه‏ السلام در پاسخ آنها فرمود: شما چه می‏خواهید؟ می‏خواهید پادشاه باشید؟ دوست دارید مثل طاهر (ذوالیمینن فرمانده لشکر مامون) و هرثمه (سردار معروف قشون) بوده باشید ولی برخلاف مسلکی که دارید (مذهب تشیع) مسلک دیگری داشته باشید؟ گفتیم نه، به خدا سوگند دوست نداریم و دنیا و هم ثروت و زر و سیم آن از ما باشد و مذهبی غیر از این، داشته باشیم، فرمود:  خداوند می‏فرماید:  ای آل‏ داوود سپاس بگذارید و اندکی از بندگان من شاکرند (سبا: 13) 

به خدا خوش گمان باشید، هر که به خدا خوش گمان باشد، مطابق گمانش با او رفتار می‏کند، و هر که روزی اندک را بپذیرد خدا عمل اندکش را قبول فرماید، و هر که به حلال کم، راضی شود و هزینه‏ اش سبک گردد و عائله ‏اش رفاه یابند و خداوند درد و درمان دنیا را به او بنمایاند، و او را سالم از دنیا به بهشت منتقل سازد .

**********************

از سایت فلاح