حضرت ابراهیم و قربانی کردن اسماعیل

حضرت ابراهیم و قربانی کردن حضرت اسماعیل

حضرت اسماعیل و مادرش در مکه بودند اما حضرت ابراهیم در شام بود. وی برای دیدن زن و فرزند به مکه آمد. در آن زمان اسماعیل 13 ساله بود. در آنروز اسماعیل از شکار برمی گشت. ابراهیم فرزندش را دید که مانند ماه شب چهارده می درخشید، پدر و فرزند همدیگر را در آغوش کشیدند و ...

چند روز گذشت و شب هشتم ذیحجه شد. در آن شب ابراهیم (ع) در خواب دید که به او ندا دادند: دعوی محبت ما را داری اما مهر فرزند در دل خود راه می دهی؟
اگر در دعوی خود صادقی برخیز و فرزند عزیزت را قربانی کن!
ابراهیم (ع) از خواب پرید و تمام روز در فکر این خواب بود. با خود می اندیشید که آیا این دستور خداوند است یا وسوسه شیطان؟! شب بعد دوباره همین خواب را دید و فردای آنروز که روز عرفه بود، فهمید که این خواب خوابی رحمانی است.
دو شب دیگر هم این خواب را دید و کاملا متوجه شد که مامور به انجام این کار شده است. صبح روز بعد به هاجر گفت: برخیز و به فرزندت لباس های ارزشمند و فاخر بپوشان!

ثواب اللهم صل علی محـمد و آل محـمد

ثواب اللهم صل علی محـمد و آل محـمد  

در ریاضیات شنیده اید که نسبت متناهی به نامتناهی همیشه صفر است. یعنی مثلاً نسبت عدد 1000 به بی نهایت صفر است. هر عددی با بی نهایت مقایسه شود، نسبتش می شود صفر.

این دنیا محدود است ، من و شما خیلی در این دنیا زندگی کنیم یک قرن است و صد سال زندگی دنیا نسبت به زندگی آخرت نسبتش صفر است. چون آخرت بی نهایت است، تا خدا، خداست بهشت و جهنم هست و من و شما هستیم، یا در بهشت و یا در جهنم.

پس دنیا محدود است و آخرت نامحدود، و نسبت محدود به نامحدود همیشه صفر است. الدنیا مزرعه الاخره، اگر کسی در این دنیا همیشه عبادت کند

شما را دعوت کرده اند

متن خطبه شعبانیه پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله )

شما را دعوت کرده اند

پیامبراکرم ص در واپسین روزهای ماه شعبان خطبه ای درفضیلت ماه مبارک رمضان ایراد کردند و به خصوصیات این ماه اشاره کردند.متن و ترجمه این خطبه را از کتاب وسائل الشیعه مرورمی کنیم:

عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ علیه السلام قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله خَطَبَنَا ذَاتَ یَوْمٍ فَقَالَ:
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ.
ای مردم! ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما رو کرده است.
ماهی که نزد خدا، بهترین ماههاست و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعتهایش بهترین ساعتهاست.
هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُکُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُکُمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ.
ماهی که در آن شما را به مهمانی خدا دعوت کرده اند و شما در آن از اهل کرامت خدا شده اید. نفسهای شما در آن ثواب تسبیح و ذکر خدا دارد و خواب شما ثواب عبادت.
اعمال شما در آن پذیرفته است و دعاهای شما مستجاب، پس، از پروردگار خویش با نیت های راستین و دلهای پاک، بخواهید که توفیق روزه این ماه و تلاوت قرآن در آن را به شما عنایت فرماید.

ادامه مطلب

مدیران دوجور هستند

مدیران دوجور هستند

مدیران دوجور هستند، ماهی دیدید می‌گویند ماهین شکم‌پُر، ماهی شکم‌خالی؟ مدیران هم دوجور هستند، مدیر شکم‌پر، مدیر شکم‌خالی. مدیر شکم‌پر آنی است که می‌گوید من اول شکمم پر بشود بعد کار بکنم. ننگ بر مدیرانی که اول باید شکم خودشان را پر بکنند بعد کار بکنند، ننگ بر مدیرانی که تا شکم‌شان پر نشود خدمت نمی‌کنند.

دو خطبه کوتاه و شانزده مطلب بلند

دو خطبه کوتاه و شانزده مطلب بلند

خطبه های عید فطر تهران 16-4-95

خطبه‌ی اوّل -  بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم 
الحمدلله ربّ ‌العالمین، الحمدلله الّذی خلق السّماوات و الارض و جعل الظّلمات و النّور ثمّ الّذین کفروا بربّهم یعدلون والصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فی الارضین نحمدالله و نشکره و نستعینه و نستغفره و نتوب الیه.

 عید سعید فطر را به همه‌ی شما حضّار محترم، نمازگزاران عزیز و به همه‌ی ملّت ایران و به امّت بزرگ اسلامی تبریک عرض میکنم. در عظمت این عید، همین بس که در قنوتهای نمازهایی که در روز عید خوانده میشود، خدای متعال را به این روز سوگند میدهیم؛ این اهمّیّت این روز را نشان میدهد. پایان یک ماه عبادت، یک ماه توسّل و ذکر و خشوع و خدمت از سوی مردم مؤمن، روز عید است برای همه‌ی مردم و روز ذخر و شرف است برای پیامبر اکرم.
 آنچه من امروز در این خطبه عرض میکنم این است که 
1- بحمدالله مردم مؤمن ما، ماه رمضان بسیار خوبی 

شرط لازم برای مغفرت حق

شرط لازم برای مغفرت حق

یکی از جلوه های رحمت بیکرانه خدای متعال، مغفرت او است. از اسماء او غفور، غفار، تواب، غافر الذنب وخیر الغافرین است که خداوند صد وده بار در قرآن به این اوصاف، توصیف گردیده است. ولی برخورداری از مغفرت خداوند متعال، شرائطی دارد که : مهمترین آنها شرط ایمان است

 )یا قَوْمَنا أَجِیبُوا داعِیَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَیُجِرْکُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِیمٍ( ای قوم ما، دعوت پیامبر را اجابت کرده، به او ایمان آورید تا خداوند، گناهان شما را ببخشاید وشما را از عذاب دردناک پناه دهد.(23) بدین جهت کسانی که از ایمان بهره ندارند، از این رحمت واسعه الهی بی بهره اند،

ویژگی های روزه دار واقعی

 روزه دار واقعی از نظر حضرت امام صادق علیه السلام

مولاى ما حضرت صادق علیه السّلام وصیت فرموده که:

1)    هرگاه روزه هستى باید گوش و چشم و پوست و همه اعضاى تو روزه باشند، یعنى از انجام محرّمات بلکه مکروهات دورى کنند

2)    و نیر فرمود: گاه روزه تو نباید همانند روز افطار تو باشد،

3)     و همچنین فرمود: روزه نه همین خوددارى از خوردن و آشامیدن تنهاست،

4)    بلکه باید در هنگام روزه، زبان خود را از دروغ نگاه دارید،

5)    و دیده هاى خود را از حرام بپوشانید

رفتارشایسته روزه داری

رفتارشایسته روزه داری

مولاى ما حضرت صادق علیه السّلام وصیت فرموده که: هرگاه روزه هستى باید گوش و چشم و پوست و همه اعضاى تو روزه باشند، یعنى از انجام محرّمات بلکه مکروهات دورى کنند.

و نیر فرمود: گاه روزه تو نباید همانند روز افطار تو باشد.
و همچنین فرمود: روزه به همین خوددارى از خوردن و آشامیدن تنها نیست، بلکه باید در هنگام روزه، زبان خود را از دروغ نگاه دارید، و دیده‏ هاى خود را از حرام بپوشانید و با یکدیگر نزاع نکنید، و بر هم حسد نورزید، و غیبت و گفتگوى بى ‏منطق ننمایید، و سوگند دروغ بلکه حتى سوگند راست به زبان نیاورید

پرهیز از انحراف

و نکته‌ی آخر؛ پرهیز از انحراف، پرهیز از خرافه‌گرایی، پرهیز از مشکل‌تراشی در عقاید جوانها؛ گاهی ما یک کلمه‌ای میگوییم که یک گرهی در ذهن جوانِ مخاطب ما به‌وجود می‌آید؛ این گره را چه کسی میخواهد باز کند؟ این گرهی را که ما با بیان ناقص خودمان یا بیان غلط خودمان یا بی‌توجّهی و بی‌مسئولیّتی خودمان در ذهن این جوان به‌وجود می‌آوریم و عقیده‌ی او را دچار مشکل میکنیم، این گره چگونه باز خواهد شد؟ اینها مسئولیّت است. اینکه ما مجلس عزاداری و مدح سیّدالشهدا را ــ که عظمت او به‌خاطر شهادت است، عظمت او به‌خاطر فداکاری در راه خدا است، عظمت او به‌خاطر گذشت است؛ گذشت از همه چیز، از همه‌ی خواسته‌ها، از همه‌ی مطلوبها ــ تبدیل کنیم به یک نقطه‌ی سبک، به یک جایی که یک تعدادی جوان لخت بشوند، بپرند هوا، بپرند پایین و ندانند چه میگویند، درست است؟ این شکر این نعمت است که خدا به شما داده؟ این صدای خوش نعمت است؛ این توانایی اداره‌ی مجلس نعمت است؛ اینها چیزهایی است که خدا به همه نداده است، به شما داده؛ باید این نعمتها را شکر بگزارید. بنابراین من جامعه‌ی مدّاح را از ته دل دوست میدارم؛ برایتان دعا میکنم؛ خداوند ان‌شاءالله به شماها توفیق بدهد، به شماها کمک کند؛ امّا این را هم عرض میکنم که انتظارات از جامعه‌ی مدّاح، امروز در جامعه‌ی ایرانی و در کلّ نگاه منطقه‌ای، انتظار بالایی است.

بیانات 20-1-94-به مناسبت میلاد حضرت زهرا (س)

زندگی موبایلی

یادداشت پناهیان درباره زندگی موبایلی

 

امروزه مهمترین عامل سبک زندگی نامنظم، خصوصاً در بخش رفتارهای ذهنی، رسانه‌های دیداری و شنیداری هستند؛ که تماماً در گوشی همراه شما تجمیع شده است. باید به گوشی همراه به عنوان یک عامل قدرتمند که می‌تواند تمام قوای ذهنی انسان را نابود کند نگاه کنیم.

به گزارش فرهنگ نیوز ، یادداشت حجت الاسلام علیرضا پناهیان پیرامون سبک زندگی موبایلی منتشر گردید. در بخشی از این یادداشت آمده است: «آنچه مهم‌تر از رفتارهای خوب و بد ماست، عادت‌هایی است که این رفتارها در ما به جای می‌گذارند. بدترین قسمت یک رفتار بد، عادت بدی است که در ذهن و روحیۀ ما به جای می‌گذارد؛ و بهترین قسمت یک رفتار خوب عادت خوبی است که در ذهن و روحیۀ ما به جای می‌گذارد.» یادداشت حجت استاد پناهیان را در ادامه می‌خوانید:

بسم الله الرحمن الرحیم

بعضی وقت‌ها ما متوجه برخی جزییات مهم نیستیم و تذکرات کلی، ما را به نتیجۀ رفتاری مورد نظر نمی‌رساند.

دوستی - 2

آفات اساسى دوستى

* رسول خدا صلّى الله علیه و آله : از گمان بپرهیزید ، که گمانْ دروغ ترین سخن است . خبرگیرى و تجسّس مکنید، بر یکدیگر فزونى مجویید،بر یکدیگر حسد مورزید،با یکدیگر دشمنى و ستیزه مکنید و از یکدیگر مبُرید . بندگان خدا و برادر باشید .

* رسول خدا صلّى الله علیه و آله : از گمان بپرهیزید ، که گمانْ دروغ ترین دروغ است و همان گونه که خدا به شما فرمان داده است ، برادران خدایى باشید . از یکدیگر دورى مجویید ، [در کار دیگران] تجسّس مکنید ، به همدیگر بدى مکنید ، از یکدیگر غیبت مکنید ، با یکدیگر نزاع مکنید ، با یکدیگر دشمنى مکنید ، از یکدیگر مبُرید و به یکدیگر حسادت مورزید که حسادت ، همان گونه که آتش چوب خشک را مى سوزاند ، ایمان را مى سوزاند .

* رسول خدا صلّى الله علیه و آله : هرگاه با کسى دوست شدى ، با او نزاع ، رقابت و خصومت مکن و درباره اش از دیگران پرسش منما . چه بسا که در این راه ، با دشمن او برخورد کردى و او درباره اش چیزى برایت گفت ـ که در او نیست ـ و بدین ترتیب ، میان شما جدایى افکند .

* امام على علیه السّلام : از خودپسندى ، بدخویى و کم صبرى بپرهیز ؛ زیرا با این خصلت هاى سه گانه ، هیچ دوستى برایت راست نمى آید و همواره ، مردم از تو کناره مى گیرند .

* امام صادق علیه السّلام : هرگاه کسى به برادرش [از سر دلتنگى و درد] اُف بگوید ، دوستى میان آنها گسسته مى شود و اگر بگوید :« تو دشمن منى» ، یکى از آن دو کافر شده است ، و هر گاه به او تهمتى بزند ، ایمان در دلش چنان آب مى شود که نمک در آب ، ذوب مى شود . 

                                                             

دوستی-1

اساسى ترین ابزارهاى دوستى

انتخاب از کتاب دوستی در قرآن و حدیث - محمدی ری شهری

*امام على علیه السّلام : بهترین چیزى که مردم با آن ، دل هاى دوستانشان را به دست مى آورند و کینه ها را از دل هاى دشمنانشان مى زدایند ، خوش رویى به هنگام دیدارشان است ، پرسش حالشان در هنگام نبودشان و گشاده رویى در حضورشان .

*امام على علیه السّلام : عقل ، پرده پوشا[ى کاستى ها] است و کمال ، زیبایى آشکار . پس کاستى هاى خوى خود را با کمالت بپوشان و با عقل خویش ، هوایت را از پاى در آور ، تا دوستى تسلیمت گردد و محبّت ، برایت آشکار شود .

* امام على علیه السّلام : با گشاده رویى و خوش رویى بخشش کردن ، نیکوکارى و آغاز به سلام ، دوستى مردم را فراچنگ مى آورد .

* امام على علیه السّلام: دوستى با هیچ چیز همچون بخشندگى، نرمى وخوش خویى به دست نمى آید .

* امام على علیه السّلام : سه چیز عامل دوستى است : خوش خویى ، ملایمت نیکو و فروتنى .

* امام باقر علیه السّلام : محمّد بن شهاب زُهْرى ، افسرده و اندوهگین بر امام سجاد علیه السّلام وارد شد . حضرت زین العابدین علیه السّلام به او فرمود : «چرا غمگین و اندوهگینى ؟» گفت : «یابن رسول الله ! بر اثر آزمودنِ حسودانِ بر نعمت هایم و آزمندانِ به موقعیّتم و کسى که به او خوبى کرده و به خیرش امیدوار بودم و پندارم خطا بود ، غم و اندوه پیاپى به سراغم مى آید» . حضرت على بن الحسین علیه السّلام فرمود : «زبانت را از زیان زدن به خودت نگه دار تا مالک برادرانت شوى» . زهرى گفت : «یابن رسول الله ! من با سخنانى که مى پراکنم ، به آنان خوبى مى کنم [و بر دانش آنان مى افزایم]». امام سجاد علیه السّلام فرمود : «هیهات ! مبادا براى این کار ، دچار خودبینى شوى . مبادا چیزى بر زبان آورى که انکارش زودتر بر دل ها نشیند ، گرچه عذر و توجیه آن را داشته باشى ؛ زیرا هر آن کس که سخن ناشناخته [و قابل انکارت] را به او مى شنوانى ، چنین نیست که بتوانى عذرت را به او نیز بقبولانى» . سپس فرمود : «اى زهرى ! هرکه عقلش کامل ترین صفتش نباشد ، تباه شدنش آسان ترین ویژگى اش خواهد بود» . سپس فرمود : «اى زهرى ! چه اشکالى دارد که مسلمانان را چون خانواده ات قرار دهى ؛ پس بزرگشان را به منزلت پدر بدانى و کوچکشان را به منزلت فرزندت و همسالت را به منزلت برادرت ؟ حال به کدام یک از اینان دوست دارى ستم کنى ؟ کدام یک از اینان را دوست دارى نفرین کنى ؟ آبروى کدام یک از اینان را دوست دارى بریزى و پرده اش را بدرى ؟»

اگر هم ابلیس ـ که نفرین خدا بر او باد ـ در تو این پندار را پدید آورد که تو بر یکى از اهل قبله برترى دارى ، [اندکى درنگ کن و] بنگر . اگر آن شخص بزرگ تر از تو بود، [با خودت] بگو : 'پیش از من ایمان آورده و به عمل صالح پرداخته است ، پس از من بهتر است` . اگر کوچک تر از تو بود ، بگو : 'من پیش از او به گناهان و معصیت ها روى آوردم ، پس او بهتر از من است` و اگر همسالت بود ، بگو : 'من نسبت به گناه خود ، یقین دارم و درباره او تنها شک دارم ، پس چرا یقینم را بر اثر شک خود ، رها کنم ؟`

اگر دیدى مسلمانان به تو حرمت مى نهند ، بزرگت مى شمارند و گرامى ات مى دارند ، بگو : 'این فضیلتى است که آنان به چنگ آورده اند` و اگر از آنان درشتى و رویگردانى از خودت را دیدى ، بگو : 'این به سبب گناهى است که از من سر زده است` . در واقع ، اگر تو چنین کنى ، زندگى ات آسان مى شود ، دوستانت فراوان مى گردند ، دشمنانت اندک مى شوند و از نیکى شان شادمان مى گردى و از درشتى و جفایشان اندوهگین نمى شوى . این را بدان که گرامى ترین مردم نزد آنان ، کسى است که خیرش به آنان برسد و خود از آنان بى نیاز باشد و از درخواست چیزى خوددارى کند . پس از او گرامى ترین مردم نزدشان ، کسى است که از درخواست کردن خوددارى کند ، گرچه بدان ها نیازمند باشد . در حقیقت ، اهل دنیا اموال خود را به شدّت حفظ مى کنند و هرکه مزاحم آنچه نگهش مى دارند ، نشود ، نزدشان گرامى است و اگر مزاحم اموالشان نشود و حتّى بدانان چیزى از اموالش ببخشد ، عزیزتر و گرامى تر خواهد بود.»

* امام صادق علیه السّلام : سه چیز ، دوستى به بار مى آورد : دیندارى ، فروتنى و بخشش.

* امام حسن عسکرى علیه السّلام : هرکه پارسایىْ خوى ، کرمْ سرشت و بردبارىْ صفتش باشد ، دوستش زیاد و ستایشش بسیار گردد و بر اثر ستایش نیک از او بر دشمن خود پیروز شود .

نماز بدون وضوی شیخ هادی

حدود 20 سال پیش منزل ما خیابان 17 شهریور بود و ما برای نماز خواندن و مراسم عزاداری و جشن‌های مذهبی به مسجدی که نزدیک منزلمان بود می‌رفتیم. پیش‌نماز مسجد، حاج آقایی بود به‌نام شیخ هادی که امور مسجد از قبیل نماز جماعت، مراسم شب‌های قدر، نماز عید و جشن نیمه شعبان را برگزار می‌کرد. اگر کسی می‌خواست دخترش را شوهر بدهد و یا برای پسرش زن بگیرد با شیخ هادی مشورت می‌کرد و در آخر هم شیخ خطبه عقد را جاری می‌کرد. اگر کسی در محله فوت می‌کرد شیخ هادی برای او نماز میت می‌خواند و کارهای بسیار دیگر ... .

یک روز من برای خواندن نماز مغرب و عشاء راهی مسجد شدم و برای گرفتن وضو به طبقه پائین که وضوخانه در آنجا واقع بود رفتم. منتظر خالی شدن دستشویی بودم که در این حین، درِ یکی از دستشویی‌ها باز شد و شیخ هادی از آن بیرون آمد. با هم سلام و علیک کردیم و شیخ بدون اینکه وضو بگیرد دستشویی را ترک کرد! من که بسیار تعجب کرده بودم به دنبال شیخ راهی شدم که ببینم کجا وضو می‌گیرد و با کمال شگفتی دیدم شیخ هادی بدون گرفتن وضو وارد محراب شد و یکسره بعد از خواندن اذان و اقامه نماز را شروع کرد و مردم هم به شیخ اقتداء کردند! من که کاملاً گیج شده بودم سریعاً به حاج علی که سال‌های زیادی با هم همسایه بودیم، گفتم: حاجی! شیخ هادی وضو ندارد، خودم دیدم از دستشویی آمد بیرون ولی وضو نگرفت. حاج علی که به من اعتماد کامل داشت با تعجب گفت خیلی خوب فردا می‌خوانم.

این ماجرا بین متدینین پیچید، من و دوستانم برای رضای خدا، همه را از وضو نداشتن شیخ هادی آگاه کردیم و مأمومین کم‌کم از دور شیخ متفرّق شدند تا جایی‌که بعد از چند روز خانواده او هم فهمیدند. زن شیخ قهر کرد و به خانه پدرش رفت، بچه‌های شیخ هم برای این آبروریزی، پدر را ترک کردند. دیگر همه جا صحبت از مشکوک بودن شیخ هادی بود؛ آیا اصلاً مسلمان است؟! آیا جاسوس است؟! و آیا ... .

 شیخ بعد از مدتی محله ما را ترک کرد و دیگر خبری از او نبود. ما هم به‌همراه دوستان و متدینین خوشحال از این پیروزی، در پوست خود نمی‌گنجیدیم. بعد از مدتی از حوزه علمیه یک طلبه جوان [به مسجد] فرستادند و اوضاع به حالت عادی برگشت.

بعد از دو سال از این ماجرا، من به اتفاق همسرم به عمره مشرف شدیم. در مکه به‌خاطر آب و هوای آلوده بیمار شدم. بعد از بازگشت به پزشک مراجعه کردم و دکتر پس از معاینه مقداری قرص و آمپول برایم تجویز کرد. روز بعد وقتی می‌خواستم برای نماز به مسجد بروم، تصمیم گرفتم قبل از آن به درمانگاه بروم و آمپول بزنم. پس از تزریق به مسجد رفتم و چون هنوز وقت اذان نشده بود وارد دستشویی شدم تا جای آمپول را آب بکشم. در حال خارج شدن از دستشویی، ناگهان به یاد شیخ هادی افتادم. چشمانم سیاهی می‌رفت، همه چیز دور سرم شروع به چرخیدن کرد انگار دنیا را روی سرم خراب کردند. نکند آن بیچاره هم می‌خواسته جای آمپول را آب بکشد؟!! نکند ؟!! نکند؟!! دیگر نفهمیدم چه شد. به خانه برگشتم تا صبح خوابم نبرد و به شیخ هادی فکر می‌کردم که چگونه منِ نادان و دوستان و متدینین نادان‌تر از خودم، ندانسته و با قصد قربت آبرویش را بردیم؛ خانواده‌اش را نابود کردیم؛ و ... .

از فردا، سراسیمه پرس و جو را شروع کردم تا شیخ هادی را پیدا کنم. پیش حاج ابراهیم رفتم به او گفتم برای کار مهمی دنبال شیخ هادی می‌گردم او گفت: شیخ دوستی در بازار حضرت عبدالعظیم(ع) داشت و گاه گاهی به دیدنش می‌رفت، اسمش هم حاج احمد بود و به عطاری مشغول بود. پس از خداحافظی یک‌راست به بازار شاه عبدالعظیم(ع) رفتم و سراغ عطاری حاج احمد را گرفتم. خوشبختانه توانستم از کسبه آدرسش را پیدا کنم. بعد چند دقیقه جستجو پیرمردی با صفا را یافتم که پشت پیشخوان نشسته و قرآن می‌خواند. سلام کردم جواب سلام را با مهربانی داد. گفتم: ببخشید من دنبال شیخ هادی می‌گردم؛ ظاهراً از دوستان شماست، شما او را می‌شناسید؟ پیرمرد سری تکان داد و گفت: دو سال پیش شیخ هادی در حالی‌که بسیار ناراحت و دلگیر بود و خیلی هم شکسته شده بود، پیش من آمد، من تا آن زمان شیخ را در این حال ندیده بودم. بسیار تعجب کردم و علتش را پرسیدم، او در جواب گفت: من برای آب کشیدن جای آمپول به دستشویی رفته بودم که متدینین بدون اینکه از خودم بپرسند به من تهمت زدند که وضو نگرفته نماز خوانده‌ام؛ خلاصه حاج احمد آبرویم را بردند، خانواده‌ام را نابود کردند و آبرویی برایم در این شهر نگذاشتند و دیگر نمی‌توانم در این شهر بمانم، فقط شما شاهد باش که با من چه کردند. بعد از این جملات گفت: قصد دارد این شهر را ترک گفته و به عراق سفر کند که در جوار حرم امیرالمومنین(ع) مجاور گردد تا بقیه عمرش را سپری کند. من هم هرکاری کردم که مانعش شوم نشد. او گفت دیگر چیزی برای از دست دادن ندارم. او رفت و از آن روز به بعد دیگر خبری از او ندارم.

ناگهان بغضم سرباز کرد و اشک‌هایم جاری شد، که خدای من این چه غلطی بود که من مرتکب شدم. ‌ای کاش آن موقع کور می‌شدم و این جنایت را نمی‌کردم. ‌ای کاش حاج علی آن موقع به‌جای گوش دادن به حرفم توی گوشم می‌زد. ‌ای کاش‌ای کاش... . و این ‌ای کاش‌ها که بیچاره‌ام می‌کرد. الان حدود 20 سال است که از این ماجرا می‌گذرد و هر کس به نجف مشرف می‌شود من سراغ شیخ هادی را از او می‌گیرم ولی افسوس که هیچ خبری از شیخ هادی مظلوم نیست.

دوستان! ما هر روز چقدر آبروی دیگران را می‌بریم؟! زندگی‌ها را نابود می‌کنیم؟! به‌خاطر خدا چه ظلم‌هایی که نمی‌کنیم! به‌خاطر خدا دعایم کنید. آیا خدا از گناهم می‌گذرد؟ چه خاکی باید به سرم بریزم؟... . ‌ای کاش و ‌ای کاش.

منبع – مجله معارف شماره 101

 

در باره مراسم عید الزهراء

 از صحت و سقم این انتساب که بگذریم آن چه موجب نگرانی است انجام اعمال و گفتار خلاف شرعی است که در بعضی از این مجالس صورت می‌گیرد و از ساحت فرد مسلمان و شیعه اهل‌بیت(ع) به دور است و آن چه بر این نگرانی می‌افزاید وجهه شرعی دادن بعضی افراد به این اعمال خلاف شرع است که با بهانه «رفع القلم» و... انجام می‌گیرد.

 

 

 متأسفانه در سالهای اخیر و با امکانات جدیدی هم که به وجود آمده، امکان ضبط تصاویر یا صوت این مجالس برای شرکت کنندگان در آن به سهولت وجود دارد که در بعضی موارد این فیلم ها و صوت‌ها به کشورهای مجاورمان که شیعیان و اهل تسنن در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند نفوذ یافته و باعث ایجاد فتنه و ریختن خون پاک شیعیان آن منطقه گردیده است. با توجه به نکاتی که گفته شد خواهشمند است نظر شریف معظم له را نسبت به این سؤالات بیان فرمائید.

 

 

 1. حکم برپایی این گونه مجالس با صورتی که گفته شد چیست؟

 

 

 2. شرکت در این مجالس چه حکمی دارد؟

 

 

 3. نظر حضرت عالی درباره «رفع القلم» که مجوز انجام بعضی گناهان و مناهی در این ایام می‌شود چیست؟

 

 

 4. توصیه‌ای به این افراد را بیان کنید.

 

 

 آیت‌الله خامنه‌ای در پاسخ به این استفتا می‌نویسند: هرگونه گفتار یا کردار و رفتارى که در زمان حاضر سوژه و بهانه به دست دشمن بدهد و یا موجب اختلاف و تفرقه بین مسلمین شود شرعاً حرام اکید است.

 

 

 

 

 

 

لطفا متن کامل را در ادامه مطلب بخوانید

 

 

راز یک فریب

حجاب تنها پوشش نیست؛ رفتار هم هست!

اشاره:

حجت الاسلام یوسف غلامی، پژوهشگر حوزه حجاب و عفاف، دغدغه و تحقیقات میدانی زیادی دارد که از ثمرات آن می‌توان به کتاب‌های «راز یک فریب»، «جلوه‌های زنان و نگاه مردان»، «هدیه مادر» و «باغ پرندگان» اشاره کرد.

امتیاز و تفاوت نوشته‌های استاد غلامی با دیگر کتاب‌های موجود در زمینه حجاب، دارا بودن تحلیل‌های روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، نثر شیوا و صمیمی، پرهیز از نکات تکراری و شعاری، ژرف‌اندیشی و دقت نظر در مسایل اجتماعی است.

کتاب «راز یک فریب» از سوی معاونت امور بین‌الملل مقام معظم رهبری در امور دانشجویان خارج از کشور به چاپ رسیده و دفتر نشر معارف نیز چاپ آن در ایران و توزیع آن را برعهده دارد.   معارف

 

لطفا در مورد سوابق تحقیقات خود پیرامون حجاب، آنچه ضروری می‌دانید بفرمایید.

حدود 18 سال است با تحقیق میدانی و نظرسنجی از مردان و زنان غیر معتقد به حجاب، به طور حضوری و غیرحضوری به گفتگو پرداختم و آخرین گفته‌های آنان را شنیده و به منظور پاسخ‌گویی به آن‌ها سالیانی به تفحص پرداختم که نتیجه آن را در کتاب «راز یک فریب» نگاشته‌ام.

ویژگی کتاب‌هایی که در زمینه حجاب نوشته‌اید با دیگر کتاب‌های موجود در این زمینه چیست؟

کتاب‌‌هایی که تاکنون پیرامون وضعیت نابسامان پوشش زنان به چاپ رسیده است هر یک جنبه‌های قوت و ضعف متفاوتی دارند. برخی تاریخ حجاب در ادیان یا کشف حجاب در ایران را بررسی کرده‌اند و برخی با دلایل عامیانه و توجیهات سطحی به بیان فلسفه حجاب پرداخته‌اند و عده‌ای نه چندان اندک با رونوشت از آثار دیگران به کتاب‌سازی درباره حجاب پرداخته‌اند. گروهی نیز تنها برای معتقدان به حجاب کتاب نگاشته‌اند. تنی چند از پژوهشگرانِ موفق در این زمینه آثاری تألیف نموده‌اند که گاه پرحجم (حدود 600 صفحه) و آکنده از گزارش‌ها و اخباری است که برای دوشیزگان بدآموزی دارد. در این همه آثار شاید نتوان به سادگی کتابی را یافت که هم برای زنان و دختران معتقد به حجاب مفید باشد و هم برای غیر معتقدان و نیز برای مردان.

این کتاب مدت هجده سال در دست تحقیق، نگارش و ارزیابی بوده و یکصد نفر از کارشناسان امور اجتماعی و فرهنگی آن را مطالعه و ارزیابی کرده‌اند. از امتیازات آن، نظرسنجی از زنان ایرانی و خارجی غیرمعتقد به حجاب (بیش از بیست‌هزار نفر)، است.

پس از این هجده سال که دربارة رفتارهای اجتماعی دختران و زنان به مطالعه و تحقیق و نظرسنجی پرداخته‌ و با این شمار زن بی‌حجاب مسلمان(!) و غیرمسلمان گفتگو کرده‌ام، تصوّر می‌کنم تا فردی به دانش جامعه‌شناسی و روان‌شناسی آشنا نباشد و نیز اظهارنظرهای خانم‌های بی‌حجاب را نشنیده و کتاب‌هایی که دربارة حجاب است نخوانده باشد، بهتر است دراین‌باره به خلق اثری نپردازد و نظریه‌پرداز حجاب نباشد.

امروزه مشکل رفتارهای اجتماعی دختران و زنان، کمبود کتاب دربارة حجاب نیست؛ بلکه فراوانی کتاب‌هایی است که اغلب حرفشان تکراری، نگاهشان محدود و ادبیاتشان بیگانه با روحیاتِ مخاطبان است. از برخی نویسندگان می‌پرسم: این کتاب را برای چه گروهی نوشته‌اید؛ با حجابان یا بی‌حجابان؟ با حجابان که اینها را می‌دانند، بی‌حجابان هم که هرگز نمی‌خوانند!

مخاطب من در این کتاب، هر فردی است که بخواهد اندکی از راز پوشش زن را بداند و به عمق فریب‌کاری غرب پی ببرد.

از مهم‌ترین فرازهای کتاب، گفتگوهای علمی است که با زنان بی‌حجاب ایرانی و غیرایرانی و دختران زندانی، مردان مجرم و زنان فریب‌خورده صورت گرفته است. در این گفتگوها هرچه به ذهنم می‌رسید پاسخ می‌دادم و پس از جلسه تا مدت‌ها ـ گاه چند سال ـ درباره آن شبهه و پرسش که زنان مطرح کرده بودند، فکر و تحقیق می‌کردم. نتیجه همه آن تحقیقات را در این کتاب گنجانده‌ام.

همه مطالعه‌کنندگان این کتاب، بی‌اغراق اعتراف کرده‌اند که ادبیات این کتاب، بسیار دلنشین است و خواننده را از آغاز تا پایان با خود همراه می‌سازد.

 

لطفا متن کامل را در ادامه مطلب بخوانید

دعا

دعا طبق بیان نورانی امام سجاد(ع) بهترین عبادت است و ذات اقدس اله در این آیه مبارکه که فرمود: «ادْعُونی اَستَجِبْ لَکُمْ إنَّ الَّذین یَسْتَکْبِرونَ عَنْ عِبادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرین»؛ به سه نکته اشاره کرد:

 نکته اول این که دعا عبادت است،
دوم این که ترک دعا استکبار است
و سوم این که خداوند مستکبران را، یعنی تارکان دعا را به دوزخ تهدید کرده است.

آیت الله جوادی آملی

کتابی در باره توبه

معرفی کتابی از ایت الله مظاهری

مجموعۀ مباحث «سیر و سلوک» معظّم له، مشتمل بر یک مقدّمه و چند دفتر است.

کتاب توبه، دفتر دوّم از دفاترِ این مجموعه است و مباحث آن که به شرح و تبیین منزل دوّم از منازل سیر و سلوک یعنی «منزل توبه» اختصاص دارد، در طول سال‌های مختلف، توسّط حضرت آیت ‌الله العظمی مظاهری«مدّظلّه‌العالی» در درس‌گفتارهایی اخلاقی، در مسجد حکیم اصفهان بیان گردیده و پس از تنظیم، تحقیق و ویرایش و سپس بازبینی نهائی معظّم له، به صورت حاضر و در ده فصل ارائه می‌گردد:

 

فصل اوّل ، پس از مروری بر مباحث گذشته، به بیان تعاریف و کلیّات منزل توبه می‌پردازد.

 

در فصل دوّم، ارکان توبه که عبارتند از: احساس ندامت، اظهار ندامت، عزم اصلاح و اصلاح عملی، تشریح شده است. در این فصل معلوم می‌شود که اساس منزل توبه، رسیدن به حالت توبه یعنی احساس حقیقی ندامت و شرمندگی در برابر خداوند متعال است و سایر ارکان توبه، پس از آن خودبه‌خود محقّق می‌شود. 

 

در فصل سوّم، اثبات می‌گردد که پذیرش توبه از سوی پروردگار متعال، هیچ شرطی ندارد و شرایط ظاهری که در قرآن و روایات، برای توبه بیان گردیده، برّرسی می‌شود. بر اساس دیدگاه آیت الله العظمی مظاهری«مدّظلّه‌العالی»، توبۀ هنگام مرگ و حتّی توبۀ پس از مرگ و در جهنّم نیز، اگر حقیقی و خالصانه باشد، مورد پذیرش خدای تعالی واقع می‌شود.

 

فصل چهارم کتاب، ضرورت امیدواری به رحمت واسعۀ خداوند متعال را یادآوری می‌کند و به تشریح دو فضیلت خوف و رجاء، می‌پردازد.

 

در فصل پنجم، ده راهکار اساسی برای رسیدن به حالت ارزشمند توبه بیان می‌شود.

 

در فصل ششم، به دوازده ثمره، از ثمرات دستیابی به حالت توبه، اشاره شده است.

 

فصل هفتم، توبه را به دو قسم کلّیِ توبه از حقّ الله و توبه از حقّ‌ النّاس، منقسم می‌کند و نحوۀ توبه از هر دو قسم را بیان می‌دارد.

 

در فصل هشتم، مراتب توبه که عبارتند از توبۀ عوام، توبۀ خواص و توبۀ اخصّ‌الخواص، تشریح می‌گردد. بر اساس مطالب این فصل، هیچ کس نباید خود را بی‌نیاز از توبه بداند و توبه صرفاً مربوط به افراد گناهکار نیست؛ بلکه هرگونه ترک اولی برای خواص و توجّه به غیر حق تعالی برای اخصّ‌الخواص، توبه را بر آدمی واجب می‌سازد. 

 

فصل نهم، تأثیر توسّل و شفاعت در پذیرش توبه را بازگو می‌کند.

 

در فصل دهم، به سایر اسباب آمرزش، نظیر اجتناب از گناه، انجام اعمال نیک و عقوبت دنیوی، اشاره می‌گردد.

 

متن کامل کتاب در اینجا قابل مشاهده است

استفاده از ماهواره

حکم شرعی استفاده از ماهواره

مطالب زیر از سایت دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی استفاده شده است

 

1-    استفاده از آن جایز نیست

2-    چون منشاء مفاسد است اشکال شرعی دارد

3-    استفاده از برنامه های مفید آن هم جایز نیست

4-    فرقی میان کودکان و بزرگ سالان نیست

5-    وسایل آن را باید نابود کرد

6-    استفاده علمی با شرایطی مانع ندارد

7-    خرید و فروش و نصب آن جایز نیست

8-    درصورتی که فقط قابلیت دریافت شبکه های استانی را داشته باشد جایز است

9-    کمک مالی به شبکه هایی که معارف اسلامی را ترویج کنند اشکال ندارد

10-                       . . . .

  متن کامل را در ادامه مطلب بخوانید

 

رضایت خدا کجاست؟

رضایت خدا را چطور به دست آوریم؟

برای همه ما گاهی اوقات پیش میاد که می خواهیم دنبال یک کار خوب و با صواب بالا بریم .مثلا شرکت در یک مراسم دعا ، یا هیأت ، یا زیارت ، ویا . . . .  و درست همزمان با این کار پسندیده یک کار دیگه از ما خواسته میشه مثلا صله رحم ، رفتن به خانه یک فامیل و مهمونی یا . . . .
در چنین موقعی بهتر است چکار کنیم و کدوم کار را انجام بدیم ؟ خدا به کدوم بیشتر راضی هست؟

به نظرمیاد این مواقع دل ما بیشتر میل به رفتن همون مراسم دینی و لذت معنوی اون داره ، ولی آیا خود این تمایل ، نفسانی نیست ؟ آیا این هوای نفس نیست که مارا می کشونه به اون مراسمی که رفقا رو می بینیم ، کنار اونا باشیم ، لذت ببریم ؟
 آیا همیشه تشخیص ما درسته که دنبال همون کاری که خودمون میخواهیم بریم؟ همیشه می تونیم خودمون تشخیص بدیم که راه رسیدن به رضایت خدا چیست؟ یا بهترین روش رسین به ثواب کدومه؟

به نظر میاد کمی باید تامل کنیم .  به یک خاطره از آقای قرائتی توجه کنید:

من رفتم یک جایی بنده خدا باشم یک دسته گلی آب دادم، خانه پدر سه شهید مهمان بودم، گفتم می‌خواهم وضو بگیرم، گفت شیر آب توی سردآب است رفتم توی سردآب وضو که گرفتم این پدر سه شهید حوله آورد که من دست هایم را با آن خشک کنم وقتی وضو گرفتم گفت بفرما حوله.

گفتم حدیث داریم که کسی اگر وضو گرفت با حوله خشک نکند ثوابش سی برابر است من می‌خواهم خشک نکنم.

گفت حدیث نداریم اگر یک پیرمرد، پدر سه شهید که درد پا دارد، از این همه پله حوله برای تو آورد،  توی ذوقش نزنید و دل او را نشکنید؟

 من خیلی خجالت کشیدم ،تکانى خوردم و دیدم که حق با او است و من در عمل به این حدیث، باید شرایط دیگرى را هم مراعات کنم.
جاهایی که آدم می‌خواهد مقدس باشد اما عقلش کار نمی‌کند، همیشه نصف اینکه بعضی‌ مردم از دین فرار می‌کنند  برای این است که دین دست آدم‌هایی است که عقل گاهی دارند و گاهی ندارند.
باید حساب کنیم که الان وقت چی است؟ گاهی آدم وقتی قرآن می‌خواند باید قرآن خواندنش را هم کنار بزند.

نگاهی به روزه و حکمت آن

مطالب زیر از کتاب « حکمت عبادات» نوشته حضرت آیت الله جوادی آملی انتخاب شده است.

*امام صادق علیه السلام می فرماید:گرچه روزه گرفتن سخت و دشوار است، ولی لذت شنیدن این ندای خداوند که می فرماید:« یا ایهاالذین آمنوا کتب علیکم الصیام» خستگی روزه را از انسان می گیرد. « لذة ما فی النداء ازال تعب العبادة و العناء» با شنیدن این ندا عبادت برای ما سهل و روان می گردد. (ص 128)

لطفا ادامه مطلب را کلیک کنید

اگر نمی ‏دانید . . .

اگر نمی ‏دانید  . . .

در قرآن کریم دو مورد آمده است که  اگر نمی دانید از آگاهان بپرسید (فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ ) و این چیزی است که عقل هم آن را می پذیرد و تایید می کند و انسانهای عاقل نیز بر این روال عمل می کنند
ائمه معصومین (علیهم السلام ) نیزاین نکته را فرموده اند که مردم غیرمتخصص در امر دین به متخصصان مراجعه نمایند و از آنها پیروی کنند
من کان من الفقهاء صائنا لنفسه حافظاً لدینه مخالفاً على هواه مطیعاً لأمر مولاه، فللعوام أن یقلّدوه
هر یک از فقیهان ـ کسانى که در روایات اهل بیت درنگ کرده و حکم الهى را از آنها بدست آورده اند که داراى این شرایط باشدـ : خود نگهدار بوده و نگاهبان دین خود باشد (حرفى نزده و یا کارى نکند که مایع تضعیف دین خدا شود) با خواهشهاى نفسانى خود مخالفت کند (تهذیب نفس کرده باشد) و در همه ى امور مطیع محض اوامر الهى باشد. پس بر کسانى که احکام الهى را نمى دانند، لازم است در مسائل از او تقلید کنند (به نظرات او عمل کنند)

البته از آنجا معصومین (علیهم السلام ) حجت های الهی هستند و نهایت دلسوزی و مهربانی را نسبت به انسانها دارند در راهنمایی خود فرموده اند شما به کسانی مراجعه کنید که علاوه بر آگاهی صفاتی نظیر دلسوز و امین و باتقوا و .  . . نیز داشته باشند
پس در هر کار و مسئله ای که انسان از آن آگاهی ندارد لازم است به آگاهان و کارشناسان مراجعه و از از آنها کمک بگیرد
این مسئله در زبان دین و فقه اصطلاحا « تقلید » نامگذاری شده است و غالبا در ابتدای رساله های توضیح المسائل که برای راهنمایی مردم در انجام تکالیف عمومی نوشته می شود، عبارتی به این مضمون  آمده است : مسلمان باید به اصول دین یقین داشته باشد و در فروع دین یا خودش مجتهد باشد و یا از یک مجتهد دارای شرایط تقلید کند .
این قضیه ی کاملا عقلانی و تایید شده از طرف خدا و اولیای خدا را برخی نمی پذیرند و تصور می کنند تقلید یک نوع اهانت به افراد و کوچک شمردن آنهاست . وحتی برخی افراد غافل عبارات زشتی برای این موضوع به کار بردند که عکس العمل شدید علمای بزرگ دینی را در پی داشت .

اما همه ما عملا در کارهای دیگر زندگی خود این کار ار کاملا عادی می دانیم مثلا برای تعمیر یک دستگاه و یا ساختن یا خانه و  . . . به افراد متخصص مراجعه می کنیم . چون اعتقاد داریم  که کار مورد نظر  باید صحیح انجام شود و برای صحت کار یا خود باید تخصص و اطلاع کافی داشته باشیم و یا از افراد آگاه و متخصص کمک بگیریم .. . . .
همه می دانیم که اگر مراجع محترم تقلید با دلسوزی و آگاهی و تقوا و بصیرت خاص خود در قضایای اهانت به مرقد مطهر  امامان عسگریین (علیهما السلام ) راهنمایی نمی کردند ، امکان ایجاد اختلاف در میان مسلمانان بود ، و احتمال  بالا گرفتن اختلاف و حتی شروع یک برادر کشی بود ، که نتیجه ای جز شکست و ضعف میان مسلمین و خوشحالی و موفقیت دشمنان قسم خورده نبود . اما هوشیاری و اعلام نظر مراجع بزرگوار باعث شد توطئه دشمن به ضرر خودش و به نفع وحدت و انسجام و اقتدار بیش از پیش مسلمانان تمام شود     فاعتبروا یا اولی الابصار