دو گروه انسانها
دو گروه انسانها
لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِیَادَةٌ ۖ وَلَا یَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٦﴾ وَالَّذِینَ کَسَبُوا السَّیِّئَاتِ جَزَاءُ سَیِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ کَأَنَّمَا أُغْشِیَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِنَ اللَّیْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ﴿٢٧﴾
براى کسانى که نیکى کردند ، [بهترین] پاداش و افزون [بر آن] است ؛ و چهره آنان را سیاهى و خوارى نمىپوشاند ؛ آنان اهل بهشتاند [و] در آن جاودانهاند . «26» و کسانى که مرتکب بدىها شدند ، کیفر هر بدى مانند همان بدى است و خوارى آنان را فرامىگیرد ، براى آنان از [عذاب] خدا هیچ حافظ و نگه دارندهاى نخواهد بود ؛ گویى چهرههایشان با پارههایى از شب تاریک پوشیده شده ؛ آنان اهل آتشاند و در آن جاودانهاند .«27»
سوره یونس - آیه ۲۶ و ۲۷